Zo zaten we afgelopen zaterdag om 1 uur 's nachts met het hele gezin voor de beamer, een aantal afleveringen van Derek te kijken. We're hooked! Derek is geweldig!
Broad Hill wordt gerund door Hannah, een lieve en zorgzame vrouw die alles opzij zet om het iedereen naar hun zin te maken. Naast Hannah en Derek werkt ook Douglas, "Dougie", in het tehuis, hij is de klusjesman en repareert alles, van schilderijen en grasmaaiers tot schaakstukken. Douglas wordt gekenmerkt door zijn unieke kapsel, een ei met bakkebaarden. Zoals de bakkebaarden kenmerkend zijn voor Dougie, is dat het blik bier in de hand van Kev, Kev is een soort huisvriend, een oversekste nietsnut met louter vunzige opmerkingen. Kev woont en werkt niet in het tehuis, wat hij er wel doet, het is een raadsel, maar hij is er gewoon, gewoon omdat het kan.
Er komen vaak mensen langs die een taakstraf moeten uitvoeren. De een na de ander komt binnen met tegenzin en een nonchalante houding, maar ze worden stuk voor stuk geraakt door zowel de oudjes als Derek en consorten. Zo ook Vicky, een jong meisje met een laag zelfbeeld, die nooit haar school heeft afgemaakt en een taakstraf moet uitvoeren omdat ze schoenen heeft gestolen uit de winkel waar ze werkte. Hannah gelooft in haar en wat blijkt, na een dag meewerken zet Vicky zich volledig in voor het tehuis en blijft hier na afloop van haar taakstraf vrijwilligerswerk doen.
Derek is een komische serie met een serieuze ondertoon, die je aan het denken zet. Ik moest stiekem af en toe toch wel een traantje wegpinken. Het is op een prachtige wijze gefilmd, op dezelfde documentaire-achtige manier als the Office UK. De muziek in de afleveringen, veelal van Coldplay en Ludovico Einaudi (van Intouchables), is overigens ook perfect gekozen.
Derek is aandoenlijk, ontroerend en bovenal heel grappig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten